Ingeklemd tussen het Mediapark, de kinderboerderij en Trompenberg Oost ligt het Heksenweitje. Een prachtig, ongerept natuurgebiedje dat de status historisch natuurlandschap draagt. Want het is de enig overgebleven onbebouwde ‘eng’ of akkergebied van de Ergooiers in Hilversum, waar nog oorspronkelijke enkeerdgrond is te vinden, ontstaan door het langdurig opbrengen van mest uit potstallen in ‘het dorp’. Vrijwilligers van de buurtvereniging onderhouden het terrein één keer per maand en één keer per jaar wordt er gemaaid en gehooid.
Maar waar komt nu die naam vandaan?
Op een Facebook-groep van Hilversummers verscheen enige tijd geleden een fascinerende uitleg… Over het Heksenweitje liep een pad, het Dievenpaadje. Dat liep (en loopt deels nog) van de Kerbrink naar Naarden. Gearresteerde verdachten, die werden vastgehouden in de kelder van het oude Raadhuis aan de Kerkbrink, liepen die route onder begeleiding van een koddebeier (agent) naar het rechthuis in Naarden waar hun zaak zou voorkomen. Op het akkergebied dat doorkruist werd door hun paadje zouden vrouwen aan het werk zijn. De arrestanten spraken ze vaak aan, maar kregen meestal geen aandacht. Dus werden die vrouwen heksen genoemd.
Kinderfantasie, in 1981
Niets blijkt minder waar – of zó oud… zo meldt ons oud-buurtbewoonster Adrienne Maclaine Pont. De naam werd bedacht door haar dochters Pol en Suze, toen 8 en 6 jaar oud. De familie was net teruggekeerd van een verblijf in Amerika. Dat was in 1981. “Omdat ons huis aan de Ceintuurbaan nog geschilderd werd, woonden we tijdelijk in Huizen, in een huis dat we van vrienden mochten lenen. Elke dag bracht ik mijn dochters naar de Godelindeschool en we gingen dan natuurlijk ook de buurt verkennen, ons huis bekijken en over het grote weiland wandelen. Als het mistte, kreeg dat weiland iets spookachtigs en gecombineerd met de geluiden van de kinderboerderij werkte dat erg op de fantasie van de meisjes die toen nog heilig geloofden in kabouters, spoken en heksen. In de VS waren ze natuurlijk veel met heksen en spoken in aanraking geweest tijdens Haloween!”
Eerst de Kinderboerderij redden…
Adrienne werd na de verhuizing naar de Ceintuurbaan eerst samen met buurvrouw Guy Terbraake en Machteld Voorst Vader actief om de kinderboerderij te redden: de gemeente wilde het beheer van deze activiteit stoppen uit bezuinigings-overwegingen. Gelukkig kon dankzij hen de net opgerichte stichting Vrienden van de Kinderboerderij de exploitatie – tot op de dag van vandaag – overnemen.
… en toen het Heksenweitje
Even later ontstond een nieuwe ‘dreiging’ doordat de gemeente het Heksenweitje wilde volbouwen met 250 woningen. En het terrein zou ontsloten moeten worden via de kinderboerderij. Dus werd na de stichting een vereniging opgericht: Buurtvereniging Trompenberg Oost. En die wist te voorkomen dat het weitje werd volgebouwd. “De gemeente Hilversum dacht dat het een oude naam was die al heel lang bestond en de Buurtvereniging Trompenberg Oost heeft hen maar in die waan gelaten,” aldus Adrienne.
“Ik woon nu al bijna 25 jaar in Friesland maar wij hebben met ons gezin 17 jaar lang een heerlijke tijd gehad op de Ceintuurbaan. Onze jongste dochter Iep is er geboren, mijn man Piet heeft zijn hele jeugd in Hilversum gewoond, mijn schoonouders woonden er, ik logeerde er als kind vaak, kortom: we hebben nog steeds een band met Hilversum. Mijn 3 dochters gaan nog af en toe kijken bij “ons huis”. Inmiddels weten de 8 kleinkinderen ook alles van het Heksenweitje.”
Dank, Adrienne, voor je inspanningen (ook namens de kinderboerderij) en altijd van harte welkom op jouw Heksenweitje, dat er nog mooier bijstaat dan ooit tevoren.