Het gonsde de afgelopen dagen van de geruchten op het Heksenweitje… Wat gebeurt dáár nou? Medewerkers van de gemeente waren druk bezig met, ja wat?, aan de rand van de Hoge Naarderweg. Zelf wisten ze het ook niet precies. Iets met muziek. En een bankje. Al zag ’t daar niet op het eerste gezicht naar uit… Een metalen frame, met boomstammen?

Inmiddels weten we ’t! Neem ons niet kwalijk dat we ’t vergeten waren? De aanzet tot dit gebeuren werd al anderhalf jaar geleden gegeven, dus was ’t iets uit het geheugen verdwenen. Het gaat hier namelijk om een klankbankje! Eén van zeven. Het eerste werd feestelijk in gebruik genomen in juli vorig jaar – en staat bij het Raadhuis.

Metropole orkest en Nieuwe Wildernis
In 2014 ondernam het Metropole orkest een tournee door Nederland, ter promotie van de film De Nieuwe Wildernis. Als PR-stunt werden op mooie plekken in de steden die werden aangedaan ‘klankbankjes’ neergezet. Ontworpen door Piet Hein Eek, gemaakt van puur hout dat werd aangeleverd door Staatsbosbeheer. Wie op het bankje plaats nam, kon een koptelefoon inpluggen en muziek beluisteren.

Klankbankjes in dienst van Dudok
Na de tournee was er voor deze klankbanken geen emplooi meer en uiteindelijk nam de gemeente Hilversum ze voor een bedrag van ruim 10.000 euro over van het Metropole orkest. Want de stad van Dudok en het Metropole hebben iets gemeen: Hilversum en muziek. “De combinatie Dudok en het Metropole Orkest is logisch. Dudok tekende bij muziek, omdat zijn ouders musici waren en soms tekende hij zelfs op muziekpapier.”

De zeven bankjes worden door het Dudok Architectuur Centrum ingezet als mijlpalen tijdens een fietstocht.  Het bankje aan het Heksenweitje fungeert als rustpunt na de aanschouwing van de Dudokstal op de Kinderboerderij. De plek van het bankje werd overigens bepaald door de infrastructuur: de aanwezigheid van een lantaarnpaal (waaruit de energie en muziek worden betrokken) – en het uitzicht op het perfect onderhouden stukje historisch groen…

Wie zijn koptelefoon meeneemt, kan op klankbankje 2 – kort en niet al te luid – luisteren naar het Groot Omroepkoor o.l.v. Kaspars Putniņš met Sergei Rachmaninov’s Maria vespers. Dit stuk werd gekozen omdat (we citeren) “natuur en religie soms zo dicht bij elkaar liggen. Wie heeft zich op een mooie plek in de natuur niet een stukje dichter bij de hemel gevoeld? De Hertenkamp is een oase van groen in Hilversum, de muziek van Rachmaninov een manier om de schoonheid van de natuur nog intenser te beleven.”

Helaas moet je voor uitzicht op de Hertenkamp even om een hoekje gluren… Tenzij het Dudok Architectuur Centrum denkt dat het Heksenweitje gelijk is aan de Hertenkamp…
Maar we kunnen melden: het klankbankje van Piet Hein Eek zít voortreffelijk!

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=JKEfe9Kmo9s?rel=0]