Ingeklemd tussen het Mediapark, de kinderboerderij en Trompenberg Oost ligt het Heksenweitje. Een prachtig, ongerept natuurgebiedje dat de status historisch natuurlandschap draagt. Want het is de enig overgebleven onbebouwde ‘eng’ of akkergebied van de Ergooiers in Hilversum, waar nog oorspronkelijke enkeerdgrond is te vinden, ontstaan door het langdurig opbrengen van mest uit potstallen in ‘het dorp’. Vrijwilligers van de buurtvereniging onderhouden het terrein één keer per maand en één keer per jaar wordt er gemaaid en gehooid.
Maar waar komt nu die naam vandaan? Op een Facebook-groep van Hilversummers verscheen enige tijd geleden een fascinerende uitleg… Over het Heksenweitje liep een pad, het Dievenpaadje. Dat liep (en loopt deels nog) van de Kerbrink naar Naarden. Gearresteerde verdachten, die werden vastgehouden in de kelder van het oude Raadhuis aan de Kerkbrink, liepen die route onder begeleiding van een koddebeier (agent) naar het rechthuis in Naarden waar hun zaak zou voorkomen. Op het akkergebied dat doorkruist werd door hun paadje zouden vrouwen aan het werk zijn. De arrestanten spraken ze vaak aan, maar kregen meestal geen aandacht. Dus werden die vrouwen heksen genoemd.
Kinderfantasie, in 1981 Niets blijkt minder waar – of zó oud… zo meldt ons oud-buurtbewoonster Adrienne Maclaine Pont. De naam werd bedacht door haar dochters Pol en Suze, toen 8 en 6 jaar oud. De familie was net teruggekeerd van een verblijf in Amerika. Dat was in 1981. “Omdat ons huis aan de Ceintuurbaan nog geschilderd werd, woonden we tijdelijk in Huizen, in een huis dat we van vrienden mochten lenen. Elke dag bracht ik mijn dochters naar de Godelindeschool en we gingen dan natuurlijk ook de buurt verkennen, ons huis bekijken en over het grote weiland wandelen. Als het mistte, kreeg dat weiland iets spookachtigs en gecombineerd met de geluiden van de kinderboerderij werkte dat erg op de fantasie van de meisjes die toen nog heilig geloofden in kabouters, spoken en heksen. In de VS waren ze natuurlijk veel met heksen en spoken in aanraking geweest tijdens Haloween!”
Eerst de Kinderboerderij redden… Adrienne werd na de verhuizing naar de Ceintuurbaan eerst samen met buurvrouw Guy Terbraake en Machteld Voorst Vader actief om de kinderboerderij te redden: de gemeente wilde het beheer van deze activiteit stoppen uit bezuinigings-overwegingen. Gelukkig kon dankzij hen de net opgerichte stichting Vrienden van de Kinderboerderij de exploitatie – tot op de dag van vandaag – overnemen.
… en toen het Heksenweitje Even later ontstond een nieuwe ‘dreiging’ doordat de gemeente het Heksenweitje wilde volbouwen met 250 woningen. En het terrein zou ontsloten moeten worden via de kinderboerderij. Dus werd na de stichting een vereniging opgericht: Buurtvereniging Trompenberg Oost. En die wist te voorkomen dat het weitje werd volgebouwd. “De gemeente Hilversum dacht dat het een oude naam was die al heel lang bestond en de Buurtvereniging Trompenberg Oost heeft hen maar in die waan gelaten,” aldus Adrienne.
“Ik woon nu al bijna 25 jaar in Friesland maar wij hebben met ons gezin 17 jaar lang een heerlijke tijd gehad op de Ceintuurbaan. Onze jongste dochter Iep is er geboren, mijn man Piet heeft zijn hele jeugd in Hilversum gewoond, mijn schoonouders woonden er, ik logeerde er als kind vaak, kortom: we hebben nog steeds een band met Hilversum. Mijn 3 dochters gaan nog af en toe kijken bij “ons huis”. Inmiddels weten de 8 kleinkinderen ook alles van het Heksenweitje.” Dank, Adrienne, voor je inspanningen (ook namens de kinderboerderij) en altijd van harte welkom op jouw Heksenweitje, dat er nog mooier bijstaat dan ooit tevoren.
Op Tweede Pinksterdag verzamelden zich zo’n 20 voornamelijk nieuwe buurtbewoners bij het bankje/de parkeerplaats op de Ceintuurbaan. Ze hadden zich opgegeven voor een wandeling, waarbij buurtbewoner, historicus en mede-oprichter van de buurtvereniging Pieter Hoogenraad ze zou inwijden in de geweldige geschiedenis van onze wijk. Het was het huidige bestuur opgevallen, dat er de afgelopen tijd veel ouderen uit de buurt vertrokken (bijvoorbeeld naar een kleinere woning of een makkelijker te onderhouden appartement) en dat er een behoorlijke aanwas was van jongere inwoners, vaak ook met kinderen. Een onderzoek wees uit dat maar liefst meer dan 150 adressen in Trompenberg Oost niet op de ledenlijst voorkwamen…
Dus werd er een folder gemaakt die op al die adressen werd afgeleverd – met de uitnodiging om kennis te maken met de geschiedenis van onze buurt. Het werkte!
Het was voortreffelijk wandelweer en om twee uur zette de stoet zich in beweging. Eerst werd de noordkant van de wijk onder ogen gebracht: de nog zichtbare oorlogschade aan een oude tuinmanswoning, de monumentale villa’s langs de Godelindeweg, de watertoren (waar oorlogschade ook nog zichtbaar is, als je goed kijkt). Pieter vertelde over de oorsprong van de Godelindeweg, een doodlopend weggetje dat na bombardementen van de geallieerden in 1944 opeens een doorgaande weg kon worden. “Nu begrijp ik waarom er bij ons in de voortuin een prachtig terrasje is. We vroegen ons al af waarom je nou juist daar, bij die drukke weg, buiten zou moeten gaan zitten. Maar het huis was ontworpen in de jaren dertig, he?”
Via het Dievenpaadje (“Hier ben ik nog nooit geweest! Maar ja, we hebben geen hond – en dan mis je toch iets”) werd stilgestaan bij de oorsprong van het Heksenweitje, de plannen om het vol te bouwen en – mede daardoor – het ontstaan van de buurtvereniging. Via het weitje werd het Dievenpaadje verder vervolgd en stilgestaan bij Villa Spijkerpolder, van architect Salm, gebouwd in opdracht van Emil Luden, de langjarige voorzitter van de Erfgooiers. Waar hij ooit het Gemeenlandshuis, het Erfgooiers hoofdkwartier, in die polder liet bouwen (architect De Bazel) hadden we nu breed uitzicht op het moderne pand van de NOS… Even later kwamen we langs het ‘oude’ pand van (ook) de NOS: Villa Heideheuvel, waarna de voetreis werd voortgezet in weer noordelijke richting. Terug naar het beginpunt, om de fietsen op te halen…
Al met al was de groep zo’n kleine twee uur onderweg. In de hoop dat men zich nog meer thuis en vooral betrokken is gaan voelen, werden lidmaatschapsformulieren uitgereikt. Hopelijk ziet de vereniging binnenkort een stevige aanwas! Ook even meewandelen? Bekijk de foto’s hier (klik op de foto voor een groter beeld).
OorlogschadeBij villa GolestanDit was ooit een tennisveld…Het bankje van Van ReesOp het Dievenpaadje…en het HeksenweitjeDe oudste telefoonlijn: de paal staat er nog…En links staat Heide…Gooise kusjes voor Pieter… Bedankt!
“Elk nadeel heb z’n voordeel,” zo begon de toespraak. En daarin werd verwezen naar de coronatijd, toen alles op slot zat, er niks meer was te doen. Behalve natuurlijk buiten de benen te strekken. Dat dacht zo’n drie jaar geleden ook Kees, woonachtig in de Amethist, een wooneenheid van het Leger des Heils, met een eigen in- en uitgang op de Hoge Naarderweg. En Kees ging wandelen, tussen al die buurtbewoners die er hun hond uitlieten, op het Heksenweitje. Gelukkig heeft Kees een grote klik met dieren. Dus was er snel contact.
Dat contact bleef ook na corona, en werd alleen maar groter. Hij bouwde een heel netwerk, waar hij koffie kon drinken, soms zelfs mee-eten of een nachtje slapen. Als-ie ergens hulp bij nodig had, was dat er ook. Maar hij deed er ook wat voor terug: hielp mee in de tuin of liet de hond(en) uit. In een onlangs verschenen rapport van deskundigen (zie vorige artikel) werd niet alleen de historische en culturele natuurwaarde van het door de buurtvereniging onderhouden weitje benadrukt, maar ook de sociale functie. En die werd door de omgang met Kees weer eens onderstreept.
Kees loopt inmiddels tegen de 18 en dat betekent dat zijn plek in de Amethist door een ander wordt overgenomen. Gelukkig wist het Leger des Heils een mooie, nieuwe plek te vinden, in een boerderij in Nieuwegein. En dus vertrekt Kees. Maar niet zonder een waardig afscheid van alle contacten die hij hier maakte. Velen waren aanwezig, in de tuin van de Amethist. En wie niet kon, liet via een kaartje van zich horen.
Het ga je goed, Kees!
UPDATE Kees zou maandag 24 april verhuizen. Maar dat ging op het laatste moment niet door… Het ‘papierwerk’ bleek niet in orde. Dus werd het busje weer uitgeladen, werden alle dozen in de hal geparkeerd en sliep Kees vier weken in een lege kamer. Maandag 22 mei was ’t eindelijk zover. Buurtgenoten verzamelden zich bij de uitgang om hem uit te zwaaien: het busje was opnieuw ingeladen. Helaas was de chauffeur wat laat, dus werd er voortijdig (weer) afscheid genomen – het werk riep… Maar inmiddels is Kees verhuisd. Dus nogmaals: Het ga je goed Kees!!!
Eindelijk kon ’t weer! Na drie jaar ‘zoomen’ tijdens de jaarlijkse Algemene Ledenvergadering, ontmoetten we elkaar weer in levende lijve, op maandag 20 maart. Op de agenda, naast de statutair verplichte onderdelen, stonden een kennismaking met de nieuwe ‘wijkwethouder’ en nieuwe ‘wijkregisseur’, bijpraten over het ‘groot onderhoud’, de toekomst van het Heksenweitje en een bestuurswisseling.
Wethouder Karin van Hunnik stelde zich tijdens de goed bezochte bijeenkomst voor. En kondigde vereenvoudigde regels aan voor het plaatsen van zonnepanelen in ons zogeheten beschermde stadsgezicht. Binnenkort verschijnt er op de website van de gemeente een pagina waar tot op huis-niveau kan worden bekeken, welke regels er (eventueel nog wel) gelden. Zodra deze pagina ‘live’ gaat, wordt het BTO bestuur daarvan op de hoogte gesteld en zal dat de leden melden via de digitale nieuwsbrief.
Wijkregisseur Anneke La Rose stelden we al eerder voor op deze website. Ze bracht het goede nieuws dat over enkele weken verlichting wordt aangelegd langs de hertenweide van de kinderboerderij. Daarmee wordt deze nu nog donkere hoek in de toekomst een stuk veiliger voor voetgangers. Er komen zogeheten vleermuisvriendelijke lantaarnpalen – en de levering daarvan laat ietwat op zich wachten.
Daniel Grootendorst, namens de gemeente verantwoordelijk voor de uitvoering van het groot onderhoud, praatte ons bij over de vorderingen van het opknappen van de straten in onze wijk. Momenteel wordt gewerkt aan de Witte Kruislaan en binnenkort de Van Hengellaan. De Trompenbergerweg en Jac. Pennweg komen pas in 2024 aan de beurt, vertelde hij. Vanuit de vergadering werd spontaan dankbaarheid uitgesproken over de wijze waarop de uitvoerders direct betrokkenen op de hoogte houden van de werkzaamheden: zo kon men tijdig bijvoorbeeld de auto elders parkeren. Het compliment is de volgende dag meteen aan de harde werkers doorgegeven – en ze waren er blij mee.
Na het vertrek van de gemeentelijke afvaardiging werden de statutair verplichte onderdelen afgehandeld (jaarverslagen, begroting etc.), inclusief de bestuurssamenstelling. Voorzitter Eric Coutinho meldde dat hij na jarenlang bestuurswerk had besloten weer wat meer leuke dingen te gaan doen. Guus Warringa, al enige tijd actief in het bestuur, nam met toestemming van de voltallige vergadering, de voorzittershamer van Eric over.
Bestuurslid Barbara Kolff van Oosterwijk gaf middels een powerpoint een uitvoerige toelichting op een rapport dat door deskundigen is samengesteld over het beheer van het Heksenweitje. Voor wie het hele rapport wil lezen, download ’t hier?
Tijdens de rondvraag vroeg BTO-lid Pieter Hoogenraad hoe de aanstaande 600ste verjaardag van Hilversum, ook op wijkniveau – in onze buurt, gevierd kan worden. Spontaan meldden zich nog drie leden die daar graag over mee willen denken. Zodra er nieuws is, melden we dat. Wij hebben in ieder geval alvast een nieuw logo voor de gemeente bedacht (grapje)…
Noordwest Hilversum, waaronder ook onze buurtvereniging valt, heeft weer een gemeentelijke coördinator. Het is Anneke La Rose, die zichzelf overigens liever wijkregisseur noemt. Anneke is de opvolger van Jeffrey Cijs, die wij op deze site eind februari 2022 introduceerden. Na enkele maanden verkoos hij toch een andere functie en sindsdien was de post onbezet.
Anneke is goed bekend met Hilversum: ze is er geboren en getogen en was hiervoor gemeentelijk adviseur “openbare orde en veiligheid”. Mede door haar inspanningen werd rondom de in onze wijk gelegen kinderboerderij een vrijwillige vuurwerkvrije zone ingesteld in de aanloop naar Oud en Nieuw. Een experiment dat goed uitwerkte en na twee coronajaren (en een verbod op vuurwerk) ook tijdens de afgelopen jaarwisseling weer met succes werd toegepast.
Extra verlichting Dus spraken we met haar af op de haar bekende plek, de kinderboerderij, om verder kennis te maken met onze buurt – die ze minder goed kent. Tijdens de wandeltocht, die begon op het door ons onderhouden Heksenweitje, viel op hoezeer de zaken die een klein jaar eerder ook al met Jeffrey Cijs besproken werden, nog steeds actueel zijn. Zo bespraken wij opnieuw het advies van wijkagente Mirjam van der Meer aan de gemeente, om verlichting aan te brengen aan het pad langs de hooischuur: een populaire, donkere verzamelplaats voor de jeugd, soms uitmondend in kattenkwaad zoals het beklimmen van de hooiberg onder het genot van een brandend voorwerp tussen de lippen… Anneke (op de foto naast de hooiberg) gaat ermee aan de slag! (Tekst gaat door onder foto)
Rondom het Heksenweitje zijn wat recente ontwikkelingen, zoals een aangenomen motie van VVD, CDA en Democraten Hilversum om deze plek een beschermde status te geven en wellicht over te dragen aan het Goois Natuurreservaat. Voorwaarde is dan wel dat het onderhoud wordt afgestemd met de buurtvereniging, vastgelegd in een convenant.
Onderhoud Heksenweitje We zagen tijdens de wandeling, dat de Hoge Naarderweg – zandpad – weer was opgeknapt. Maar een deel van de randbegroeing was daarvoor rigoureus verwijderd, inclusief een goed onderhouden rozenboom. Een actie van de gemeente? Geen van de buurtbewoners, noch de onderhoudsploeg of de buurtvereniging was daarvan op de hoogte gesteld. Dat moet in de toekomst anders… (Zie foto. Tekst gaat door onder foto)
Buitenstudio NOS Ook bekeken we opnieuw de ligging van het NOS terrein bij Villa Heideheuvel, waarvoor de NOS een vergunning voor de duur van 10 jaar heeft aangevraagd voor een zomerse buitenstudio (voornamelijk voor sport uitzendingen). Met eigen ogen kon de wijkregisseur zien hoe dicht dit terrein ligt bij het oudste “gezinsvervangende” huis in ’t Gooi voor mensen met een beperking. Nu nog steeds een huis voor begeleid wonen van, inmiddels, Sherpa. Tijdens een ‘oplossingsgericht’ gesprek dat de gemeente vorig jaar organiseerde met de NOS en partijen die bezwaar hadden ingediend, wees Sherpa erop dat juist dit huis ooit was gekozen vanwege de rustige en weinig prikkelende omgeving. We zijn nog steeds in afwachting van de procedure…
Groot onderhoud Natuurlijk werd ook kennis genomen van het tergend langzaam verlopende ‘groot onderhoud’ in de wijk. Een proces dat al in 2015 in gang werd gezet… Tot nu toe zijn de Kroonlaan, de Witte Kruislaan-west en de Ceintuurbaan opgeknapt. Binnenkort komen de Van Hengellaan en Christiaan de Wetlaan aan de beurt. De vervanging van het uit 1938 stammende waterleiding netwerk zorgt voor de nodige vertraging…
Tijdens onze wandeltocht bespraken we ook nog even het licht ironische, maar vooral fictieve interview dat we onlangs op deze site publiceerden, over welk beeld er over onze wijk bestaat. Ook wíj liepen over de weg, in plaats van de stoep. En zagen dat geen enkele automobilist z’n richtingaanwijzer gebruikte. Maar wie gaat er hier eigenlijk ‘rechtdoor’ of slaat af? Dat is bij een inrichting voor paard en koets bijna niet te bepalen. We ‘wringen ons hier allemaal in bochten’ 🙂
Afijn, de nieuwe wijkregisseur heeft nu een completer beeld van een deel van Noordwest!
“Wat typeert nou een échte Trompenberger?” vroeg de jonge journalist in spé aan de buurtbewoonster die al meer dan veertig jaar woonachtig was in (op?) Trompenberg. Ze keek wat verbaasd en er viel een lange stilte.
De jongen had op zijn School voor de Journalistiek geleerd dat je die stiltes vooral niet moest onderbreken. Ook was hem verteld dat lokále journalistiek de toekomst had. Dus had hij zich voor z’n eindproject vastgebeten in die typische wijk in Hilversum, die hij van naam kende al was hij zelf afkomstig uit Over ’t Spoor, de spreekwoordelijke arbeiderswijk aan de andere kant van de spoorlijn.
“Tsjonge, daar vraag je me wat,” zei de vrouw na een lange pauze. “Maar ik weet wat. Als iemand hier in de wijk een wandelingetje gaat maken, loopt-ie op straat! Voordeur uit, tuin door en stoep overslaan. Die zijn namelijk in zo’n slechte staat, dat er bijna niet meer over te lopen valt…”
En nu was de leerling journalist even uit de lood geslagen. Hij dacht bij Trompenberg vooral aan luxe auto’s op de ruime oprit, door groenbedrijven goed onderhouden tuinen, misschien zelfs een beetje bekakte spraak, met natuurlijk de beruchte Gooise huig-rrrr.
“Oh ja, ik weet er nog één,” voegde ze er lachend aan toe. “Niemand gebruikt hier z’n richtingaanwijzer, als-ie met de auto door de wijk rijdt.” Nou dacht de jongen altijd al dat Trompenbergers rijk en lui waren, maar deze vorm van luiheid ging hem wel wat ver. “Hoezo, geen richting aangeven?” En de vrouw, die zelf ook lang geleden journalistiek had gestudeerd, liep vervolgens leeg met feiten.
Ze vertelde hem over de oorsprong van de wijk: het moest een gezond ‘kürort’ worden, ook voor de rijken uit het sterk vervuilde Amsterdam waar het riool door de stinkende grachten stroomde. Er werden grote kavels verkocht, voor villa’s met ruime tuinen. Maar de zakenlui moesten natuurlijk wel naar de net aangelegde spoorlijn kunnen, om naar hun kantoor en/of de beurs in Amsterdam te gaan. En dat ging in die tijd alleen nog met paard en wagen. Dus waren de wegen breed en de bochten ruim. Er moest immers een koets met twee paarden en een tegemoetkomende soortgelijk vervoermiddel op kunnen – en scherpe bochten waren uit den boze.
“Iedere automobilist denkt hier dat-ie rechtdoor rijdt en dat die ander juist afslaat… Vandaar!” En ze vertelde hoe moeilijk het is om onbekenden die op zoek zijn naar een adres, de juiste weg te duiden: “Je kan hier nooit zeggen eerste rechts en dan de tweede links, haha.” Ze keek haar ondervrager aan en zag dat hij in verwarring was. “Maar dat is niet wat je wil weten he?” Nee, inderdaad. En hij vertelde dat hij, zoals hij geleerd had, vooraf research had gedaan. “Je bedoelt dat je op internet “Trompenberg” geGoogled hebt?” Inderdaad. En daar vond hij een litanie aan negatieve uitlatingen over de wijk… “Kun je voorbeelden noemen?”
De jongen pakte z’n telefoon, klikte een aantal links aan en liet haar lezen:
Het eerste droeg de kop: Weer gaan de rijken voor. Een publicatie van de Gooi en Eembode. Net als de afgelopen winters wordt in postcodegebied 1217 (Noordwestelijke villagebieden) vrijwel elke straat gestrooid, terwijl in Hilversum-Noord en Over ’t Spoor (grofweg de postcodegebieden 1221 en 1222) tal van straten pas na dagen door strooiploegen onder handen worden genomen.
En dan was er deze: De kieslijst van de Hilversumse VVD-fractie voor de gemeenteraadsverkiezingen in maart is opgesteld uit Hilversummers uit alle wijken en buurten. „Dus niet vol met mensen uit Trompenberg”, streept campagneleider Emile Blomme alvast een vooroordeel weg.
Of deze: “Onze leefbaarheid én de rechtstaat moeten in goede handen zijn, ook bij de gemeente. Dat gevoel hebben wij dus niet.” Dus rest er nu nog maar één ding voor de verenigde bewonersverenigingen: de zaak aanhangig maken bij de rechtbank. “Dit hadden ze nooit van ons verwacht. Wij zijn natuurlijk niet de Trompenberg, want wij wonen in oude wijken”.
Zelfs de voormalige burgemeester doet er aan mee… ” ’t Melkhuisje is niet echt zijn club, bekent Broertjes. ,,Mijn moeder wilde hier geen lid worden, hoewel ze ook heel mooi woonde aan de Oude Enghweg. Toch te kakkineus, vond ze het hier.’’
En dan was er nog deze: Maar verder bevalt de woning dus prima. “En dan wordt er gezegd dat de prijs veel te hoog is voor de Minckelersstraat. Maar dit is geen Minckelersstraat. Dat zeggen mensen, bijvoorbeeld uit Trompenberg die heel denigrerend zijn.”
Ze hield op met lezen. “Die heel denigrerend zijn? Waar halen ze dat vandaan?” Natuurlijk kan ze zich er wel iets bij voorstellen. Ze is zelf onlangs verhuisd van een vrijstaand gemeentelijk monumentje naar een apartement (een slimme meid is op haar toekomst voorbereid, zegt ze lachend). En ze moet nog steeds wennen aan het feit dat ze hoorbare buren naast en boven zich heeft. De meeste bewoners van Trompenberg wonen inderdaad heel erg mooi en rustig. Niet te vergelijken met rijtjeshuizen in smalle straatjes of aan een drukke weg. Maar dat ze mooi wonen, wil toch nog niet zeggen dat ze alleen maar uit zijn op eigenbelang en niets waard zijn voor de rest van de samenleving?
“Kijk, het zou voor de beeldvorming goed zijn als men zich realiseert dat in onze villawijk ook een hoog percentage verstandelijk of lichamelijk beperkte mensen woont. Veel van die oude villa’s zijn in gebruik genomen als bijvoorbeeld – zoals dat toen heette – gezinsvervangend tehuis. Ik woonde er ook naast. Mijn toenmalige buurvrouw Elly, één van de eerste vrouwelijke makelaars in Nederland, vertelde me lachend dat als ze kijkers naar mijn latere huis vertelde wie de buren waren, die onmiddellijk in hun auto sprongen en weer wegscheurden… Daar wilden ze niet naast wonen. Ik had de leukste buren, die nog steeds, drie keer in de week, bij me langskomen voor een kopje koffie of het uitlaten van de hond.
En dat zogeheten gezinsvervangende tehuis was in de vroege jaren zestig pas het vierde in z’n soort in Nederland dat hier haar deuren opende. De buurt vond het prima en werkte er graag aan mee.”
Ook wijst ze naar de onderhoudswerkzaamheden die de buurt verricht op het zogeheten Heksenweitje, een stuk grond tussen het Mediapark en de wijk, achter het terrein van de Kinderboerderij. Eenmaal per maand komen vrijwilligers bijeen om ongewenste wildgroei uit te roeien en biodiversiteit te bevorderen. De buurtvereniging zorgt ervoor, in overleg met deskundigen, dat er eenmaal per jaar gemaaid wordt. Waarna de buurtbewoners samen op een feestelijk zaterdag alles opruimen, oftewel hooien.
En toen via de buurtvereniging bekend werd dat de kinderboerderij er slecht voorstond, sprongen diverse bewoners financieel bij. Eén buurtbewoner schonk zelfs een compleet nieuw herten-schuilhuis.
“Tjsa, dat wist ik allemaal niet. Ik las er niets over in de krant…” zei de jongen schuchter. Nee, inderdaad, misschien zorgen we niet goed genoeg voor onze eigen publiciteit, concludeerde z’n gesprekspartner. “Nee, dat is ’t niet” zei hij. “Maar ik weet nu wel: ik ga voor een nieuw eindproject. Hoe lokale journalistiek vooroordeel-bevestigend kan werken. Ben benieuwd wat de Gooi en Eemlander en -bode daarop te zeggen hebben :-)”
De vrouw keek blij verrast op: “Dan ben je wat mij betreft al geslaagd! En weet je wat ’t is? Iedereen is hier altijd druk met de vraag of Hilversum nu een stad of een dorp is. En ze hebben ’t nog steeds niet in de gaten! Kijk eens van boven. Hilversum is een BEEST van een dorp. En wij wonen toevallig in het neusje van de zalm…”
Na de opknapbeurt en herinrichting van de Ceintuurbaan en de Kroonlaan is vanaf 29 augustus het westelijk deel van de Witte Kruislaan aan de beurt. Oftewel het stukje waar de brievenbus staat… tussen de Bussumergrintweg en de Trompenbergerweg. Het werk beslaat zo’n vijf weken.
Het is vanaf 07.00 uur op maandag de 29ste niet meer mogelijk om er te parkeren. En er zullen dagen zijn dat er ook geen autoverkeer mogelijk is. Hou daar dus rekening mee? De post kan nog altijd afgeleverd worden, maar dan alleen te voet of op de fiets.
Groot onderhoud Al in 2015 werd overlegd over groot onderhoud aan/in de wijk: dat was dringend nodig. Het asfalt zat vol gaten, de stoepen waren verzakt of juist door boomwortels omhoog gekomen en tal van kruisingen werden als onoverzichtelijk en gevaarlijk bestempeld. Helaas bleek daarna dat de infrastructuur eerst onder het mes moest: het riool werd van nieuwe binnenbehuizing voorzien, daarna werden de gietijzeren waterleidingen vervangen en hier en daar moesten ook kabels vernieuwd of aangelegd worden. Het duurde dus even voordat het groot onderhoud écht van start kon gaan. Zo ziet dit deel van de Witte Kruislaan er nu uit… Van de metamorfose van de Kroonlaan maakten we de daar onderstaande diavoorstelling. (Of bekijk de video op Facebook).
Op zaterdag 9 juli werd er op het Heksenweitje weer een buurtborrel georganiseerd: twee jaar kon deze traditie niet worden voortgezet vanwege corona… Onder de bezielende leiding van Pieter-Jan en Maria-Gemma Hoogendijk werden tegen vier uur tenten, terrastafels en -stoelen neergezet en door diverse buurtbewoners gemaakte hapjes over de tafels verdeeld.
Zo’n vijftig buurtbewoners meldden zich en genoten twee uur lang van een hernieuwde kennismaking, gezellige gesprekken, heerlijke drankjes en hapjes, terwijl de kinderen zich vermaakten met stokpaardjes en skippyballen die de kinderboerderij had geleverd. De opbrengst van de borrel gaat daar ook dit jaar weer, na aftrek van de onkosten, naartoe… De wijn werd weer aangeleverd door Marleen – en Hans stond z’n mannetje achter de ijskar… Voorzitter Eric Coutinho wees er in zijn toespraak op dat de samenstelling van de buurt nogal aan het veranderen is: er zijn veel nieuwe buurtbewoners en die zijn nog geen lid van de vereniging. Dus vroeg hij de aanwezigen folders mee te nemen (zie foto hierboven) en deze aan nieuwe buren uit te delen. (De folder is ook hier beschikbaar). En hij verklapte alvast wanneer het volgende feest plaats heeft: op zaterdag 1 oktober. Dan gaat er weer gehooid worden!
Kijk hieronder voor een impressie van de geslaagde middag (klik op de foto voor een groter exemplaar).
Het is zover! Het in 2015 beloofde ‘Groot Onderhoud’ dat in 2016 zou beginnen en drie jaar zou duren, is nu eindelijk van start. Inderdaad, het heeft iets langer geduurd… Maar dat kwam doordat bleek dat er eerst nog veel moest gebeuren aan de (ondergrondse) infrastructuur. De riolering was oud en aan renovatie toe. Alle buizen zijn nu voorzien van een nieuwe binnenwand. En ook bleek dat ook de oude waterleiding dringend aan vernieuwing toe was. Op dit moment wordt de laatste hand gelegd aan het vervangen van de (breekbare) gietijzeren leidingen uit 1938.
Met de bewoners van de Kroonlaan, Ceintuurbaan en het westelijke stukje van de Witte Kruislaan is inmiddels overlegd over de herinrichting van de straten. En vandaag werd begonnen met de herinrichting van de Kroonlaan. Oude, zieke bomen waren een week eerder al gerooid. Hoe de straat wordt ingericht, is te zien op een speciale website van de gemeente, waar de straatplannen uitvoerig worden beschreven en ingetekend.
Er mag even niet geparkeerd wordenDe stoep wordt breder, zie rode streepNog niet alle gerooide bomen zijn wegDoor de bredere stoep moet ook de waterafvoer verplaatst worden
En opnieuw zagen en spraken we elkaar op 15 maart, op onze jaarlijkse Algemene Leden Vergadering, weer via de computer. Vorig jaar schreven we nog: Het zal als één van de uitzonderlijkste Algemene Leden Vergaderingen de boeken in gaan: de ALV van dinsdag 23 maart 2021… Om tien over acht ging ’t los. Dankzij technische ondersteuning van de gemeente ontmoetten tegen de 30 personen elkaar van achter hun computers (soms waren ze met z’n tweeën). Maar zo uitzonderlijk bleek dat dus niet…
We zitten er klaar voor…
De coronamaatregelen waren weliswaar vrijwel opgeheven, toch besloot het bestuur voor alle zekerheid om ook deze ledenvergadering via Zoom te houden. Een heel gelukkig besluit, bleek achteraf. Want zo kon de inmiddels met corona besmette voorzitter tóch, vanuit zijn isolatiekamer op zolder, de vergadering leiden. Er hadden zich zo’n 20 deelnemers aangemeld, anderen hadden via de mail van zich laten horen.
Aan het begin van de bijeenkomst werd het woord gegegeven aan de twee vertegenwoordigers van de gemeente. Als eerst kwam Jeffrey Cijs aan het woord, onze nieuwe buurtcoördinator, opvolger van Carola van den Berg. Hij werd al eerder op deze website geïntroduceerd. Hij kon niet lang blijven, want had een volgende vergadering in verband met de opvang van 6 tot 700 Oekraïense vluchtelingen in het voormalige VARA gebouw aan de Heuvellaan. We wensten hem veel succes en sterkte bij deze klus.
Daniel Grootendorst praatte ons bij over het verloop van het Groot Onderhoud. Voor de herinrichting van de Kroonlaan, een deel van de Witte Kruislaan en de Ceintuurbaan zijn in overleg met de bewoners definitieve plannen gemaakt. Die kunnen nu worden uitgevoerd. Maar helaas blijkt er een bezwaarschrift ingediend tegen de kap van vier bomen op de Ceintuurbaan. Daniel verwacht niet dat dit grote problemen gaat opleveren: er is binnenkort met de indiener (geen directe belanghebbende) een gesprek. UPDATE: het bezwaar is inmiddels ingetrokken.
Opnieuw werd er tijdens de vergadering weer even reclame gemaakt voor de folder die is ontwikkeld, om nieuwe bewoners te verleiden lid te worden van de vereniging. Vervolgens werden all eerder toegestuurde stukken besproken en in stemming gebracht. Belangrijkste uitkomsten: Eric den Dubbelden is onze nieuwe penningmeester (hiervoor was hij ad interim, omdat penningmeester Hans de Vrind verhuisde naar een andere stad). En ons lidmaatschap van de vereniging wordt vereenvoudigd. Voortaan hebben we alleen nog leden en donateurs. Het fenomeen ‘gezinslid’, ‘jeugdlid’ en ‘begunstiger’ wordt geschrapt.
In de rondvraag werd nog stilgestaan bij het gegeven dat het aanbrengen van zonnepanelen in een beschermd stadsgezicht soms nogal problematisch is. Het bestuur zegde toe hierover in gesprek te gaan met de buurtcoördinator, al werd geconcludeerd dat dit waarschijnlijk het best kan worden opgelost via de politiek.
Alle leden ontvangen binnenkort een uitgewerkt verslag per email.
