Categorie: Buurtnieuws Pagina 2 van 11

Noordwest Hilversum, waaronder ook onze buurtvereniging valt, heeft weer een gemeentelijke coördinator. Het is Anneke La Rose, die zichzelf overigens liever wijkregisseur noemt. Anneke is de opvolger van Jeffrey Cijs, die wij op deze site eind februari 2022 introduceerden. Na enkele maanden verkoos hij toch een andere functie en sindsdien was de post onbezet.

Anneke is goed bekend met Hilversum: ze is er geboren en getogen en was hiervoor gemeentelijk adviseur “openbare orde en veiligheid”. Mede door haar inspanningen werd rondom de in onze wijk gelegen kinderboerderij een vrijwillige vuurwerkvrije zone ingesteld in de aanloop naar Oud en Nieuw. Een experiment dat goed uitwerkte en na twee coronajaren (en een verbod op vuurwerk) ook tijdens de afgelopen jaarwisseling weer met succes werd toegepast.

Extra verlichting
Dus spraken we met haar af op de haar bekende plek, de kinderboerderij, om verder kennis te maken met onze buurt – die ze minder goed kent. Tijdens de wandeltocht, die begon op het door ons onderhouden Heksenweitje, viel op hoezeer de zaken die een klein jaar eerder ook al met Jeffrey Cijs besproken werden, nog steeds actueel zijn. Zo bespraken wij opnieuw het advies van wijkagente Mirjam van der Meer aan de gemeente, om verlichting aan te brengen aan het pad langs de hooischuur: een populaire, donkere verzamelplaats voor de jeugd, soms uitmondend in kattenkwaad zoals het beklimmen van de hooiberg onder het genot van een brandend voorwerp tussen de lippen… Anneke (op de foto naast de hooiberg) gaat ermee aan de slag! (Tekst gaat door onder foto)

Rondom het Heksenweitje zijn wat recente ontwikkelingen, zoals een aangenomen motie van VVD, CDA en Democraten Hilversum om deze plek een beschermde status te geven en wellicht over te dragen aan het Goois Natuurreservaat. Voorwaarde is dan wel dat het onderhoud wordt afgestemd met de buurtvereniging, vastgelegd in een convenant.

Onderhoud Heksenweitje
We zagen tijdens de wandeling, dat de Hoge Naarderweg – zandpad – weer was opgeknapt. Maar een deel van de randbegroeing was daarvoor rigoureus verwijderd, inclusief een goed onderhouden rozenboom. Een actie van de gemeente? Geen van de buurtbewoners, noch de onderhoudsploeg of de buurtvereniging was daarvan op de hoogte gesteld. Dat moet in de toekomst anders… (Zie foto. Tekst gaat door onder foto)

Buitenstudio NOS
Ook bekeken we opnieuw de ligging van het NOS terrein bij Villa Heideheuvel, waarvoor de NOS een vergunning voor de duur van 10 jaar heeft aangevraagd voor een zomerse buitenstudio (voornamelijk voor sport uitzendingen). Met eigen ogen kon de wijkregisseur zien hoe dicht dit terrein ligt bij het oudste “gezinsvervangende” huis in ’t Gooi voor mensen met een beperking. Nu nog steeds een huis voor begeleid wonen van, inmiddels, Sherpa. Tijdens een ‘oplossingsgericht’ gesprek dat de gemeente vorig jaar organiseerde met de NOS en partijen die bezwaar hadden ingediend, wees Sherpa erop dat juist dit huis ooit was gekozen vanwege de rustige en weinig prikkelende omgeving. We zijn nog steeds in afwachting van de procedure…

Groot onderhoud
Natuurlijk werd ook kennis genomen van het tergend langzaam verlopende ‘groot onderhoud’ in de wijk. Een proces dat al in 2015 in gang werd gezet… Tot nu toe zijn de Kroonlaan, de Witte Kruislaan-west en de Ceintuurbaan opgeknapt. Binnenkort komen de Van Hengellaan en Christiaan de Wetlaan aan de beurt. De vervanging van het uit 1938 stammende waterleiding netwerk zorgt voor de nodige vertraging…

Tijdens onze wandeltocht bespraken we ook nog even het licht ironische, maar vooral fictieve interview dat we onlangs op deze site publiceerden, over welk beeld er over onze wijk bestaat. Ook wíj liepen over de weg, in plaats van de stoep. En zagen dat geen enkele automobilist z’n richtingaanwijzer gebruikte. Maar wie gaat er hier eigenlijk ‘rechtdoor’ of slaat af? Dat is bij een inrichting voor paard en koets bijna niet te bepalen. We ‘wringen ons hier allemaal in bochten’ 🙂

Afijn, de nieuwe wijkregisseur heeft nu een completer beeld van een deel van Noordwest!

“Wat typeert nou een échte Trompenberger?” vroeg de jonge journalist in spé aan de buurtbewoonster die al meer dan veertig jaar woonachtig was in (op?) Trompenberg. Ze keek wat verbaasd en er viel een lange stilte.

De jongen had op zijn School voor de Journalistiek geleerd dat je die stiltes vooral niet moest onderbreken. Ook was hem verteld dat lokále journalistiek de toekomst had. Dus had hij zich voor z’n eindproject vastgebeten in die typische wijk in Hilversum, die hij van naam kende al was hij zelf afkomstig uit Over ’t Spoor, de spreekwoordelijke arbeiderswijk aan de andere kant van de spoorlijn.

“Tsjonge, daar vraag je me wat,” zei de vrouw na een lange pauze. “Maar ik weet wat. Als iemand hier in de wijk een wandelingetje gaat maken, loopt-ie op straat! Voordeur uit, tuin door en stoep overslaan. Die zijn namelijk in zo’n slechte staat, dat er bijna niet meer over te lopen valt…”

En nu was de leerling journalist even uit de lood geslagen. Hij dacht bij Trompenberg vooral aan luxe auto’s op de ruime oprit, door groenbedrijven goed onderhouden tuinen, misschien zelfs een beetje bekakte spraak, met natuurlijk de beruchte Gooise huig-rrrr.

“Oh ja, ik weet er nog één,” voegde ze er lachend aan toe. “Niemand gebruikt hier z’n richtingaanwijzer, als-ie met de auto door de wijk rijdt.” Nou dacht de jongen altijd al dat Trompenbergers rijk en lui waren, maar deze vorm van luiheid ging hem wel wat ver. “Hoezo, geen richting aangeven?” En de vrouw, die zelf ook lang geleden journalistiek had gestudeerd, liep vervolgens leeg met feiten.

Ze vertelde hem over de oorsprong van de wijk: het moest een gezond ‘kürort’ worden, ook voor de rijken uit het sterk vervuilde Amsterdam waar het riool door de stinkende grachten stroomde. Er werden grote kavels verkocht, voor villa’s met ruime tuinen. Maar de zakenlui moesten natuurlijk wel naar de net aangelegde spoorlijn kunnen, om naar hun kantoor en/of de beurs in Amsterdam te gaan. En dat ging in die tijd alleen nog met paard en wagen. Dus waren de wegen breed en de bochten ruim. Er moest immers een koets met twee paarden en een tegemoetkomende soortgelijk vervoermiddel op kunnen – en scherpe bochten waren uit den boze.

“Iedere automobilist denkt hier dat-ie rechtdoor rijdt en dat die ander juist afslaat… Vandaar!” En ze vertelde hoe moeilijk het is om onbekenden die op zoek zijn naar een adres, de juiste weg te duiden: “Je kan hier nooit zeggen eerste rechts en dan de tweede links, haha.” Ze keek haar ondervrager aan en zag dat hij in verwarring was. “Maar dat is niet wat je wil weten he?” Nee, inderdaad. En hij vertelde dat hij, zoals hij geleerd had, vooraf research had gedaan. “Je bedoelt dat je op internet “Trompenberg” geGoogled hebt?” Inderdaad. En daar vond hij een litanie aan negatieve uitlatingen over de wijk… “Kun je voorbeelden noemen?”

De jongen pakte z’n telefoon, klikte een aantal links aan en liet haar lezen:

Het eerste droeg de kop: Weer gaan de rijken voor. Een publicatie van de Gooi en Eembode. Net als de afgelopen winters wordt in postcodegebied 1217 (Noordwestelijke villagebieden) vrijwel elke straat gestrooid, terwijl in Hilversum-Noord en Over ’t Spoor (grofweg de postcodegebieden 1221 en 1222) tal van straten pas na dagen door strooiploegen onder handen worden genomen.

En dan was er deze: De kieslijst van de Hilversumse VVD-fractie voor de gemeenteraadsverkiezingen in maart is opgesteld uit Hilversummers uit alle wijken en buurten. „Dus niet vol met mensen uit Trompenberg”, streept campagneleider Emile Blomme alvast een vooroordeel weg.

Of deze: “Onze leefbaarheid én de rechtstaat moeten in goede handen zijn, ook bij de gemeente. Dat gevoel hebben wij dus niet.” Dus rest er nu nog maar één ding voor de verenigde bewonersverenigingen: de zaak aanhangig maken bij de rechtbank. “Dit hadden ze nooit van ons verwacht. Wij zijn natuurlijk niet de Trompenberg, want wij wonen in oude wijken”.

Zelfs de voormalige burgemeester doet er aan mee… ” ’t Melkhuisje is niet echt zijn club, bekent Broertjes. ,,Mijn moeder wilde hier geen lid worden, hoewel ze ook heel mooi woonde aan de Oude Enghweg. Toch te kakkineus, vond ze het hier.’’

En dan was er nog deze: Maar verder bevalt de woning dus prima. “En dan wordt er gezegd dat de prijs veel te hoog is voor de Minckelersstraat. Maar dit is geen Minckelersstraat. Dat zeggen mensen, bijvoorbeeld uit Trompenberg die heel denigrerend zijn.”

Ze hield op met lezen. “Die heel denigrerend zijn? Waar halen ze dat vandaan?” Natuurlijk kan ze zich er wel iets bij voorstellen. Ze is zelf onlangs verhuisd van een vrijstaand gemeentelijk monumentje naar een apartement (een slimme meid is op haar toekomst voorbereid, zegt ze lachend). En ze moet nog steeds wennen aan het feit dat ze hoorbare buren naast en boven zich heeft. De meeste bewoners van Trompenberg wonen inderdaad heel erg mooi en rustig. Niet te vergelijken met rijtjeshuizen in smalle straatjes of aan een drukke weg. Maar dat ze mooi wonen, wil toch nog niet zeggen dat ze alleen maar uit zijn op eigenbelang en niets waard zijn voor de rest van de samenleving?

“Kijk, het zou voor de beeldvorming goed zijn als men zich realiseert dat in onze villawijk ook een hoog percentage verstandelijk of lichamelijk beperkte mensen woont. Veel van die oude villa’s zijn in gebruik genomen als bijvoorbeeld – zoals dat toen heette – gezinsvervangend tehuis. Ik woonde er ook naast. Mijn toenmalige buurvrouw Elly, één van de eerste vrouwelijke makelaars in Nederland, vertelde me lachend dat als ze kijkers naar mijn latere huis vertelde wie de buren waren, die onmiddellijk in hun auto sprongen en weer wegscheurden… Daar wilden ze niet naast wonen. Ik had de leukste buren, die nog steeds, drie keer in de week, bij me langskomen voor een kopje koffie of het uitlaten van de hond.

En dat zogeheten gezinsvervangende tehuis was in de vroege jaren zestig pas het vierde in z’n soort in Nederland dat hier haar deuren opende. De buurt vond het prima en werkte er graag aan mee.”

Ook wijst ze naar de onderhoudswerkzaamheden die de buurt verricht op het zogeheten Heksenweitje, een stuk grond tussen het Mediapark en de wijk, achter het terrein van de Kinderboerderij. Eenmaal per maand komen vrijwilligers bijeen om ongewenste wildgroei uit te roeien en biodiversiteit te bevorderen. De buurtvereniging zorgt ervoor, in overleg met deskundigen, dat er eenmaal per jaar gemaaid wordt. Waarna de buurtbewoners samen op een feestelijk zaterdag alles opruimen, oftewel hooien.

En toen via de buurtvereniging bekend werd dat de kinderboerderij er slecht voorstond, sprongen diverse bewoners financieel bij. Eén buurtbewoner schonk zelfs een compleet nieuw herten-schuilhuis.

“Tjsa, dat wist ik allemaal niet. Ik las er niets over in de krant…” zei de jongen schuchter. Nee, inderdaad, misschien zorgen we niet goed genoeg voor onze eigen publiciteit, concludeerde z’n gesprekspartner. “Nee, dat is ’t niet” zei hij. “Maar ik weet nu wel: ik ga voor een nieuw eindproject. Hoe lokale journalistiek vooroordeel-bevestigend kan werken. Ben benieuwd wat de Gooi en Eemlander en -bode daarop te zeggen hebben :-)”

De vrouw keek blij verrast op: “Dan ben je wat mij betreft al geslaagd! En weet je wat ’t is? Iedereen is hier altijd druk met de vraag of Hilversum nu een stad of een dorp is. En ze hebben ’t nog steeds niet in de gaten! Kijk eens van boven. Hilversum is een BEEST van een dorp. En wij wonen toevallig in het neusje van de zalm…”

Na de opknapbeurt en herinrichting van de Ceintuurbaan en de Kroonlaan is vanaf 29 augustus het westelijk deel van de Witte Kruislaan aan de beurt. Oftewel het stukje waar de brievenbus staat… tussen de Bussumergrintweg en de Trompenbergerweg. Het werk beslaat zo’n vijf weken.

Het is vanaf 07.00 uur op maandag de 29ste niet meer mogelijk om er te parkeren. En er zullen dagen zijn dat er ook geen autoverkeer mogelijk is. Hou daar dus rekening mee? De post kan nog altijd afgeleverd worden, maar dan alleen te voet of op de fiets.

Groot onderhoud
Al in 2015 werd overlegd over groot onderhoud aan/in de wijk: dat was dringend nodig. Het asfalt zat vol gaten, de stoepen waren verzakt of juist door boomwortels omhoog gekomen en tal van kruisingen werden als onoverzichtelijk en gevaarlijk bestempeld. Helaas bleek daarna dat de infrastructuur eerst onder het mes moest: het riool werd van nieuwe binnenbehuizing voorzien, daarna werden de gietijzeren waterleidingen vervangen en hier en daar moesten ook kabels vernieuwd of aangelegd worden. Het duurde dus even voordat het groot onderhoud écht van start kon gaan.
Zo ziet dit deel van de Witte Kruislaan er nu uit… Van de metamorfose van de Kroonlaan maakten we de daar onderstaande diavoorstelling. (Of bekijk de video op Facebook).

Het is zover! Het in 2015 beloofde ‘Groot Onderhoud’ dat in 2016 zou beginnen en drie jaar zou duren, is nu eindelijk van start. Inderdaad, het heeft iets langer geduurd… Maar dat kwam doordat bleek dat er eerst nog veel moest gebeuren aan de (ondergrondse) infrastructuur. De riolering was oud en aan renovatie toe. Alle buizen zijn nu voorzien van een nieuwe binnenwand. En ook bleek dat ook de oude waterleiding dringend aan vernieuwing toe was. Op dit moment wordt de laatste hand gelegd aan het vervangen van de (breekbare) gietijzeren leidingen uit 1938.

Met de bewoners van de Kroonlaan, Ceintuurbaan en het westelijke stukje van de Witte Kruislaan is inmiddels overlegd over de herinrichting van de straten. En vandaag werd begonnen met de herinrichting van de Kroonlaan. Oude, zieke bomen waren een week eerder al gerooid. Hoe de straat wordt ingericht, is te zien op een speciale website van de gemeente, waar de straatplannen uitvoerig worden beschreven en ingetekend.

UPDATE: Jeffrey is inmiddels weer teruggekeerd in de ‘moederschoot’, oftewel naar een nieuwe baan bij de politie. Een opvolger als buurtcoördinator wordt nog gezocht.

Dit is Jeffrey Cijs, de nieuwe buurtcoördinator voor postcodegebied 1217, ook wel bekend als Noord West. Jeffrey volgde onlangs Carola van den Berg op, die al geruime tijd geleden aan de slag ging bij de eerste zogeheten Liv Inn, een nieuwe woonvorm voor ouderen – in de voormalige Boomberg aan de Vaartweg.

Jeffrey is geen onbekende in Hilversum. Hij was tot 2015 wijkagent in Hilversum Oost. Daarna werd hij buurtregisseur in Amsterdam, teamleider in Den Haag en vervolgens veiligheidsadviseur bij de gemeente Diemen. Maar de oude werkplek bleef trekken en zo stapte hij in de schoenen van Carola en is bezig zijn nieuwe buurt beter te leren kennen. Vorige week ontmoetten we hem bij de kinderboerderij, waar hij graag meer over wilde weten. Er werd gesproken over de geschiedenis, de relatie met de gemeente, de zaken die in de toekomst aandacht nodig hebben.

Verbeteren veiligheid
Zoals bijvoorbeeld een betere avondverlichting rondom het terrein. Dat werd aangeraden door wijkagente Mirjam van der Meer, na overlast door jongeren in de avonduren. Vooral het deel dat gelegen is naast het Heksenweitje is aantrekkelijk, want voorzien van een paar bankjes, lekker uit het zicht en ’s avonds pikkedonker. Een lantaarnpaal of twee, drie zou grote uitkomst bieden. Ook de buurtvereniging is op de hoogte van het advies van de wijkagente en ondersteunt dat.

Voorkomen overlast
Met Jeffrey maakten we een wandeling over het al eerder genoemde weitje (waarbij we natuurlijk vertelden dat wij voor het onderhoud zorgen 🙂 ) En een stukje verder de wijk in. Zo zag hij met eigen ogen hoe dicht bij woningen en een instelling van Sherpa de NOS de komende tien jaar een buitenstudio wil inrichten. Het gaat om het parkeerterrein gelegen voor Villa Heideheuvel, nu onderdeel van het Mediapark. Tegen dit voornemen (via een verstrekte omgevingsvergunning) is door de buurtvereniging, evenals Sherpa, de bewonersvereniging van het Vivaldipark en enkele particulieren bezwaar aangetekend.

Groot onderhoud
Op de terugweg nam Jeffrey ook kennis van de monsterklus die in opdracht van Vitens wordt uitgevoerd: het vervangen van de gietijzeren waterleidingpijpen uit 1938. In dit beschermd stadsgezicht gebied, waar verkeersdrempels vaak onbespreekbaar waren, ligt het er nu vol mee. Nou ja, ze liggen er tijdelijk, en zijn niet zo hoog – want eigenlijk zijn het gewoon reparaties aan het wegdek, daar waar eerder een nieuwe waterbuis gelegd moest worden… Het werk duurt zeker nog april. Maar daarna, konden we meedelen, begint het grote onderhoud en worden onze wegen, stoepen en kruisingen opgeknapt.
Het blijft, qua verkeer, nog lange tijd onrustig in Trompenberg…

De gemeente Hilversum werkt aan een plan voor de toekomst van Hilversum, de Omgevingsvisie 2040. Daarvoor zoekt de gemeente ideeën van alle Hilversummers en vroeg ons u dit door te geven.
De gemeente geeft zoveel mogelijk Hilversummers de mogelijkheid hun ideeën te delen. Op www.hilversum2040.nl kunt u uw ideeën doorgeven. In een 10 minuten durende enquête of door uw toekomstbeeld te delen.

Liever niet digitaal?
U bent van harte welkom op een van de gespreksavonden in uw wijk. Ook organiseert de gemeente straatgesprekken en opent er een inlooplocatie in het centrum. Data en locaties vindt u de komende weken op de gemeentepagina in de Gooi en Eembode of op www.hilversum2040.nl.

Waarom meedoen?
Alle wensen, ideeën en meningen worden door een onafhankelijk redactieteam samengebracht tot denkrichtingen voor de toekomst. Deze worden begin volgend jaar aan de gemeenteraad voorgelegd. De gemeenteraad laat één van de denkrichtingen uitwerken tot een concept-Omgevingsvisie die eind 2022 af moet zijn. 

Meer informatie vindt u op www.hilversum2040.nl

Onlangs was er weer een ontmoeting/bijpraat-sessie van omwonenden met de staf van het Leger des Heils, vestiging Trompendaal aan de Van Hengellaan. In de uitnodiging van het Leger werd ook aandacht gevraagd voor het project Kamers met Aandacht. Dit zijn kamers voor jongeren tussen de 18 en 23 jaar die een zorgorganisatie gaan verlaten, maar nog niet helemaal zelfstandig kunnen wonen. Dit zijn vaak jongeren die nu in een verblijfsvoorziening of in een pleeggezin wonen, en daar anders zouden blijven.
Graag geven we deze informatie door.

Kamers met Aandacht houdt in dat mensen een kamer beschikbaar hebben voor jongeren tussen 18- 23 jaar die nog hulp nodig hebben richting zelfstandigheid. Zelfstandig wonen is uiteindelijk een van de doelen in hun ontwikkeling, maar deze jongeren zijn nog niet helemaal rijp om dit al te doen.
Met een Kamer met Aandacht ontvangen zij een sociaal en steunend vangnet.

Minimaal één jaar
Iedereen kan een Kamer met Aandacht aanbieden en iedere woonruimte kan een Kamer met Aandacht worden. Zoals een zolderkamer bij een gezin, een kamer bij een alleenstaande, een ouder echtpaar, een kamer boven een winkel of in een studentenhuis. Voorwaarde is dat de kamer minimaal één jaar wordt verhuurd en dat de huurprijs niet hoger is dan het bedrag geadviseerd door de landelijke huurcommissie.

Zorgvuldige ‘match’
De jongeren krijgen begeleiding van de al aanwezige hulpverlener. En met een beetje persoonlijke aandacht bouwen ze een eigen netwerk op om op terug te vallen. Verhuurders bepalen zelf hoeveel ‘aandacht’ zij bieden en op welke manier. De jongeren betalen de maandelijkse huur, hebben een dagbesteding en geen problematiek die het dagelijks functioneren in de weg staat.
De verhuurders en jongeren worden zorgvuldig gematcht. Een goede klik tussen de huurder en verhuurder is belangrijk voor het vervolg.

Kamers met Aandacht is als initiatief 2 jaar geleden in Utrecht gestart en heeft inmiddels 25 jongeren gekoppeld aan verhuurders. Het gaat in de Gooi en Vechtstreek om een pilot van 2 jaar, waarin Stichting Kamers met Aandacht samen met jeugdhulpaanbieders Leger des Heils, Youké en Levvel op zoek gaan naar minimaal tien kamers per jaar voor jongeren uit deze regio. De bedoeling is dat zij uiteindelijk voldoende vaardigheden en een netwerk hebben om helemaal zelfstandig te wonen.
Mensen die een kamer vrij hebben en andere geïnteresseerden kunnen voor meer informatie kijken op www.kamersmetaandacht.nl