Op Tweede Pinksterdag verzamelden zich zo’n 20 voornamelijk nieuwe buurtbewoners bij het bankje/de parkeerplaats op de Ceintuurbaan. Ze hadden zich opgegeven voor een wandeling, waarbij buurtbewoner, historicus en mede-oprichter van de buurtvereniging Pieter Hoogenraad ze zou inwijden in de geweldige geschiedenis van onze wijk.
Het was het huidige bestuur opgevallen, dat er de afgelopen tijd veel ouderen uit de buurt vertrokken (bijvoorbeeld naar een kleinere woning of een makkelijker te onderhouden appartement) en dat er een behoorlijke aanwas was van jongere inwoners, vaak ook met kinderen. Een onderzoek wees uit dat maar liefst meer dan 150 adressen in Trompenberg Oost niet op de ledenlijst voorkwamen…

Dus werd er een folder gemaakt die op al die adressen werd afgeleverd – met de uitnodiging om kennis te maken met de geschiedenis van onze buurt. Het werkte!
Het was voortreffelijk wandelweer en om twee uur zette de stoet zich in beweging. Eerst werd de noordkant van de wijk onder ogen gebracht: de nog zichtbare oorlogschade aan een oude tuinmanswoning, de monumentale villa’s langs de Godelindeweg, de watertoren (waar oorlogschade ook nog zichtbaar is, als je goed kijkt). Pieter vertelde over de oorsprong van de Godelindeweg, een doodlopend weggetje dat na bombardementen van de geallieerden in 1944 opeens een doorgaande weg kon worden. “Nu begrijp ik waarom er bij ons in de voortuin een prachtig terrasje is. We vroegen ons al af waarom je nou juist daar, bij die drukke weg, buiten zou moeten gaan zitten. Maar het huis was ontworpen in de jaren dertig, he?”
Via het Dievenpaadje (“Hier ben ik nog nooit geweest! Maar ja, we hebben geen hond – en dan mis je toch iets”) werd stilgestaan bij de oorsprong van het Heksenweitje, de plannen om het vol te bouwen en – mede daardoor – het ontstaan van de buurtvereniging. Via het weitje werd het Dievenpaadje verder vervolgd en stilgestaan bij Villa Spijkerpolder, van architect Salm, gebouwd in opdracht van Emil Luden, de langjarige voorzitter van de Erfgooiers. Waar hij ooit het Gemeenlandshuis, het Erfgooiers hoofdkwartier, in die polder liet bouwen (architect De Bazel) hadden we nu breed uitzicht op het moderne pand van de NOS… Even later kwamen we langs het ‘oude’ pand van (ook) de NOS: Villa Heideheuvel, waarna de voetreis werd voortgezet in weer noordelijke richting. Terug naar het beginpunt, om de fietsen op te halen…
Al met al was de groep zo’n kleine twee uur onderweg. In de hoop dat men zich nog meer thuis en vooral betrokken is gaan voelen, werden lidmaatschapsformulieren uitgereikt. Hopelijk ziet de vereniging binnenkort een stevige aanwas!
Ook even meewandelen? Bekijk de foto’s hier (klik op de foto voor een groter beeld).

















Geef een reactie