Zo midden in de coronacrisis wordt er weleens teruggekeken naar die eerdere crisis, begin jaren tachtig. Hoge olieprijzen veroorzaakten een deuk in de economie met onder andere hoge werkloosheid als gevolg en een overheid die fors aan het bezuinigen sloeg.  Het was in die dagen dat de gemeentelijke overheid besloot dat de kinderboerderij, opgericht in 1938, niet langer tot de gemeentelijke ‘kerntaken’ behoorde. Het was ook in die dagen dat Hilversummers, vooral die in de wijk Noordwest, de handen ineen sloegen en een stichting oprichtten die het beheer over de kinderboerderij overnam.

Helaas leven we weer in een crisis en is ’t óók weer crisis op de kinderboerderij… En die roept de hulp in, ook van onze buurt.

Doorstart als niet-gemeentelijke voorziening

De afgelopen 35 jaar is er veel gebeurd op de kinderboerderij. Er kwamen nieuwe gebouwen bij, een speeltuin. Het werd een zorgboerderij waar mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt een mooie baan vonden en er werd een uitgebreid educatief programma opgezet. Meer dan duizend schoolkinderen krijgen er jaarlijks les over dieren en de natuur. De kinderboerderij ontvangt daarnaast ieder jaar zo’n tienduizend bezoekers. En dat bezoek is gratis.

Teruglopende inkomsten

Lange tijd ging dat goed. De gemeente sloot in 1985 een contract waarbij een vergoeding werd afgesproken voor het onderhouden van de hertenbevolking – en zij het groot onderhoud voor haar rekening nam. Elk jaar werd dat bedrag verhoogd met de jaarlijkse inflatiecorrectie. Maar daar kwam een paar jaar geleden een einde aan, de vergoeding werd bevroren.

Lange tijd was er een constante groep van zorgcliënten. Voor hun begeleiding werd een vergoeding gegeven. Maar die vergoeding is de laatste tijd verlaagd – en de groep is minder constant: veel uitval door ziekte en soms verhuizing.

Er waren meer dan tweeduizend donateurs die vaak meer dan de minimale bijdrage van 15 euro per jaar overmaakten. Maar dat donateursbestand is fors teruggelopen, tot zo’n 600. De huidige bezoekers zijn zich vaak niet bewust dat de kinderboerderij sinds 1985 een project van alle Hilversummers is, en geen gemeentelijke voorziening meer…

Oplopende kosten

Daar tegenover staat dat de kinderboerderij met oplopende kosten te maken heeft. Sinds de zomers steeds heter worden, moet er vaker bijgevoerd worden omdat er te weinig gras groeit. Het hooi is om diezelfde reden een stuk duurder geworden. Ook kreeg de kinderboerderij te maken met nieuwe ziektes zoals de vogelgriep (dus voorzieningen bouwen om te kunnen ‘ophokken’) of de Q-koorts (jaarlijkse controles, inentingen, quarantaine-gelegenheden inrichten).  

De afgelopen jaren kon de stichting de tegenvallers zelf oplossen. Ooit bedachten Hilversummers de instelling met een erfenis. En die werden ondergebracht in een beleggingsportefeuille, waaruit tegenslagen konden worden opgevangen. De oplopende kosten en teruglopende inkomsten hebben helaas een forse deuk in die reserves geslagen en het moment nadert dat de pot leeg is.

Handen opnieuw ineen slaan

Dus? De kinderboerderij is in overleg met de gemeente om het tij te keren. Maar wij, als Hilversumnmers, kunnen natuurlijk de gemeente laten zien dat we de kinderboerderij een warm hart toedragen en willen behouden. Bijvoorbeeld door donateur te worden. Of, als we dat al zijn, onze jaarlijkse bijdrage te verhogen. Of met welke ondersteuning dan ook.

Uw bijdrage is van harte welkom.

En wij, als bestuur van uw buurt, denken verder mee met de stichting, hoe we die unieke plek voor onze kinderen kunnen behouden.

Kijk op www.kinderboerderijhilversum.nl – onder ‘wordt donateur’ – hoe u de stichting kunt helpen.