Na een rumoerige tijd, maanden van verbouwen en omschakelen, zette het Leger des Heils aan de Van Hengellaan (ook wel bekend als Trompendaal) de deuren wagenwijd open voor buurtbewoners. Open Huis! “Maak kennis met onze bewoners en medewerkers, bekijk de paviljoens Robijn, Opaal en Amethist”, luidde de uitnodiging aan de omwonenden. En die kwamen.

Hernieuwde kennismaking
Voor sommigen was het een hernieuwde kennismaking: de zaterdag ervoor bezochten enkele bewoners en begeleiders de buurtborrel op het heksenweitje en nu ‘borrelden’ de buurtgenoten bij de Trompendaal bewoners. En beide keren in de hitte, onder een stralende zon…
Er was gezorgd voor voldoende drinken, er stond een heuse poffertjeskraam en de gasten werden voorzien van heerlijk hapjes, verzorgd door één van de bewoonsters. Vrolijke vlaggetjes en versiering verhoogden de feestvreugde.

Zelfstandig wonen is een vak
Buurtbewoners kregen een rondleiding over het terrein, met bezoeken aan de Opaal, waar nu al geruime tijd 18 jongeren wonen, in de aanloop naar een écht zelfstandig bestaan. Eerder mochten buurtbewoners al een kijkje nemen tijdens de verbouwing, nu zagen ze het eindproduct. Tijdens het bezoek aan de kamer van één van de bewoners wordt duidelijk dat ‘zelfstandig wonen’ echt een ‘vak’ is... De bewoner van het appartement had toestemming gegeven, maar was vergeten dat je dan wellicht even je bed kunt opmaken en de afwas weg kunt werken… Het is maar wat je thuis geleerd hebt, nietwaar? Er is nog werk aan de winkel!

Kansen voor moeders en kinderen
Ook bezochten ze De Robijn waar jonge moeders met hun kindje verblijven. Ze zien opnieuw de ‘ster’ van de buurtborrel… de jongste deelnemer van die dag. En weer laat hij die prachtige glimlach zien. In De Robijn woont ook Marie (verzonnen naam), zonder kind. Ze kwam al acht jaar geleden bij het Leger des Heils, als kind dat niet langer thuis kon wonen en uit huis werd geplaatst. Ze konden haar niet loslaten toen ze ouder werd… Inmiddels heeft ze een mooie baan bij MacDonalds, een leuke vriend en gaat binnenkort, op eigen benen, samenwonen. Een ontroerend verhaal.

Nooit een aardappel gezien
De Amethist was ooit een paviljoen voor kinderen (en heette toen Topaas) – en dat wordt het wéér: eind september komen er 8 schoolgaande kinderen, in de leeftijd van 4 tot 16 jaar. Het gaat om kinderen die uit huis geplaatst zijn. En het paviljoen voldoet op alle punten. “Heerlijk dat er hier een keuken is,” zegt een medewerkster. En ze vertelt het verhaal van een uit huis geplaatst kind dat lang was opgevangen en geen idee had wat een aardappel was… Die kwam altijd gekookt en wel, in bakken, van de gaarkeuken. Ze kende aardappels alleen als een ding waarvan je een stempel kon maken…
De Amethist ligt op een van de overige paviljoens afgescheiden terrein: de ontsluiting is aan de Hoge Naarderweg.

Van ver en dichtbij
De ontmoeting tussen buurt en buurtgenoot Trompendaal leverde bijzondere inzichten op. Zo blijken, in tegenstelling tot eerdere berichten, niet alle Opaal-bewoners uit Hilversum (of de Gooi en Vechtstreek) te komen. “Waar kom je vandaan?”, vroeg een bezoekster. “Uit Utrecht,” antwoordde de jongen. Maar waarom dan hier? “Via Justitie”. Hij maakt niet de indruk een enorme crimineel te zijn… Maar toch? “Ja,” zegt de begeleider, “soms moeten jongeren uit hun omgeving gehaald worden. Maar zodra ze hier wonen, zijn ze Hilversummer, en vallen ze onder de Hilversumse regels.”
En zo was er ook de ontmoeting met een Opaal-bewoonster die niet van ver maar uít de buurt komt. Toch kwam ze hier terecht… Ze voelt zich zo thuis, dat ze eigenlijk nooit meer weg wil. In september hervat ze weer haar schoolopleiding. En kijkt uit naar een mooie toekomst.

Dieren verbinden, wij ook
Kennis is macht, zegt men. Inzicht creëert begrip, weten we. Begrip veroorzaakt verbinding, hopen we. Verbinding ontstond in ieder geval al met buurhond Teddy. Een Opaal-bewoonster mag hem gaan uitlaten! En de Kinderboerderij gaat onderzoeken hoe ze kan helpen bij de behoefte aan verbinding mens-en-dier-en-knuffels. Want wat soms niet lukt tussen mensen, kan overbrugd worden met dieren. En voor dieren is er ruimte genoeg, op Trompendaal. Een kippenhok staat er al. Nu de kippen nog. En geitjes, konijnen? En hoe moet het dan met de buurtvos? We gaan het uitzoeken.